Hakkında




Konya Şekeri

Konya'nın yerlileri ölü sekeri derler ve cenaze günü cenaze evini ziyaret için gelen misafirlere ikram ederler ve normal günde taze yufka içine ufalayarak yada kırarak eşit miktarlarda yaydıktan sonra dürüm yaparak ara öğün olarak yerlerdi... Zaman geçtikçe bu gelenek ortadan kalkmış, sadece turizm amaçlı olarak, Konya hatırası olarak tüketilmeye başlanmış.
Bu şeker Konya'da neredeyse hiç tüketilmez. Evlerde görmeniz neredeyse imkansızdır. Konya Şekerini bir de buzdolabında muhafaza ediyorsanız yemesi daha da emek istemektedir. Konyalı Ancak şehir dışındaki dostlarına, akrabalara hediye olarak götürür, yada Konya dışından gelen ziyaretçilere tavsiye edilir. Konya Şekeri otobüs terminalinin ve Mevlana Caddesinin vazgeçilmezlerindendir.
Bu kadar ünlü olan Konya şekerinin yapımı aslında çok basit gibi görünse de bir takım püf noktalarının bulunduğu ve ustalık istediği kesindir. Sadece şeker ve limon tuzundan yapılan şeker pişirilirken beyaz rengi alması sağlanır sonrada makine ile kesilir. Bu işlemler günümüzde makine ile yapılmakta. Konya'ya bunu kazandıran usta Ahmet Kozakoğlu 1950'li yıllarda şekercilik yaparken biraz uğraşla bu şekeri bulmuş ve şekillendirmiştir. İlk önceleri uzun şekilde çıkan şekeri makaslarla kesmiş sonra da bunun makinesini yapmıştır. Yeni şekeri Konya'lı hemen kabullenerek evlerine şenlik etmiştir. Bazen gelen misafire, bazen de Cenaze evlerinde  ikram edilmiştir. O yıllarda zaman, zaman Konya şekerine "Ölü şekeri" denmiş. Zamanla ismi ve tadı da  değişerek; peynir şekeri, Konya şekeri ve Mevlana şekeri olarak isimlenmiş, kakaolusu, aromalısı, limonlusu ve bir çok çeşidi çıkmıştır. Günümüzde usta ellerden çıkan Mevlana şekeri, modern dükkanların raflarında yerlerini alarak müşterisini beklemektedir.